Габдуллаа Тукаай (Габдулла Мухамедгарифович Тукаев, тат. Габдулла Тукай, Габдулла Мөхәммәтгариф улы Тукаев, Ğabdulla Tuqay, Ğabdulla Mөxəmmətğərif uğlı Tuqayev, عبدالله توقاي) (14 (26 муус устар к.) 1886 с., Казаан губерниятын Кушлауч дэриэбинэтэ (билигин Татарстаан Арскай оройуона) — 2 (15 муус устар к.) 1913 с., Казаан) — уһулуччулаах татаар поэта, литератуура кириитигэ, публицист уонна тылбаасчыт.
- «Көҥүл туһунан», 1905
- «Паразииттарга», «Судаарыстыба дуумата», 1906
- «Что рассказывают шакирды…», «Барбаппыт!», «Шурале» (поэма), 1907
- «Олох», «Омугумсуктар», «Ишан», поэма «Сенной базар, или Новый Кисекбаш», «Уу кыыһа» баллада, 1908
- «Күһүҥҥү тыаллар», «Баттал», «Дача», 1911
- «Тыа олохтооҕор туох тиийбэтий?», «Татаар ыччата», 1912
- «Омук эрэлэ…», 1913
Кириитикэҕэ ыстатыйалара
уларыт
- «Биһиги хоһооннорбут», «Кириитикэ — наадалаах», 1907
- «Первое моё дело после пробуждения», 1913
Ылыллыбыт сирэ
уларыт
- Бу ыстатыйа нууччалыыттан тылбаас. Татарстаан Өрөспүүбүлүкэтин Национальнай Бибилитиэкэтин саайтыттан (www.kitaphane.ru) туһаныллыбыт.