Сулуу — 1) кэргэн кэпсэтэр киһи кыыс дьонугар биэрэр үбэ-аһа, манньата (кэпсэтиинэн харчы да, сүөһү да буолуон сөп), кэлин энньэ быһыытынан эбэтэр, уруу сатамматаҕына, төннөрүллэр; 2) төлөбүр[1].

Ыал буолуон баҕарар киhи кыыhы атын аҕа ууhуттан көрдүүрэ. Талан булаат, кыыс дьонугар суорумдьу киhини такайан ыыталлара. Дьиэлээх киhи кыыһын сулуутун этэрэ, энньэ да туhунан тыл быктарара. Дьиэлэнээччи сулуу атыытын кытта сөбүлэстэҕинэ, ыкса уруутун хомуйан кыыс дьиэтигэр, сыҥаах хоҥнорор сулуутун аҕалан, суорумдьу кэпсэтиитин бигэргэтэрэ. Өскөтө эр киһи хоонньоһор сулууну төлөөтөҕүнэ, эр быhыытынан билиниллэрэ. Онтон сулуу толору төлөннөҕүнэ, кыhыҥҥы кэмҥэ уруу тэриллэрэ.

Өссө маны көр уларыт

Быһаарыылар уларыт

  1. Э. К. Пекарскай. Словарь якутского языка. — Академия наук СССР, 1959. — Т. 2. — С. 2331, 2332.

Литература уларыт