Алтан (этимология): Барыллар ыккардыларынааҕы ураты

“Аттарын баайар, атахтарын тэбэнэр аҕыс кырыылаах алтан баҕахтара (...) томтолуһан кээспиттэр...” (ДьНьБ, 147-148 с.). “Аҕыс салаа атахтаах алтан садаҕа моҕой аттаах (...) Уот куралай мээчиктээх Уот Уһуму, Тоҥ Дуурай обургу” (ДьНьБ, 206 с.). “Аламай күн аалыытын курдук алта былас алтан амаҕаччылаах (...) Күн Дьөһөгөй оҕото” (170 с.).

 

 

'''Түөлбэ тыла:''' алтан араҕас – кыһыл сиэр (рыжий с рыжей гривой – о масти лошади) (СТДТ, 44 с.); алтан тобук – Орто Халымаҕа тутталлара, алтантан оҥоһуллубут ох уһуга; алтан харах (Абый, Бүл, Кэб.) – хаас арааһа, кыра лыглыйа (гусь пискулька); алтан харах – умсаах (чернеть хохлатая) (Усуй.); алтан харах – (Бүл.) – кыһыл харах (красноглазка, сибирская плотва) (СТДТ, 44 с.).