Манастыыр
Манастыыр (гир. μοναστήριον от гир. μόνος «соҕотох») — итэҕэлгэ, сыаркапка манаахтар түмсүүлэрэ, ону таһынан кинилэр олохсуйар ойуччу турар күрүөлэммит дьиэлэрэ, тутуулара.
Манастыырдар буддизмҥа, индуизмҥа, христианство православнай уонна католическай сыаркаптарыгар, монофизит сүүрээннэригэр бааллар (протестаннар манаахтары билиммэттэр уонна манастыырдара суох)[1].
- Манастыырдар көрүҥнэрэ
- Аббатство — католическай манастыыр, эр дьон манастыырын аббаат, дьахтар киэнин аббатиса салайар. Манастыыры епископ дьаһайар, ардыгар рим паапатыгар быһаччы бас бэринэр.
- Киновия — общежитскай устаап манастыыра
- Идиоритм — манаахтар бииргэ олорбот манастыырдара
- Лавра — православияҕа эр дьон сорох бөдөҥ манастыырдара.
- Подворье — куорат таһынааҕы манастыыр манаахтара куоракка олорор сирдэрэ, сороҕор сыаркаптаах буолар.
- Пустынь — нуучча православиятыгар манаахтар олорор сирдэрэ, үксүн сүрүн манастыыртан туспа буолар.
- Скит — соҕотох манаах олорор дьиэтэ, туспа турар буолар биитэр манастыыр иһигэр баар.
Эбии көр
уларытБыһаарыылар
уларыт- ↑ Прошин Г.Г. Черное воинство. Русский православный монастырь. Легенда и быль. — М.: Политиздат, 1988. — С. 9. — 100 000 экз. — ISBN 5-250-00642-6
Сигэлэр
уларыт- Василенко Н. П., Ловягин А. М., Смирнов Ф. А.,. Монашество // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.