Изоколон

Изоколон — кэккэлэhэ этиилэргэ саҥа чаастарын параллельнайдык, пааралаан тэҥнээн туттар стилистическай форма. Холобур нуучча классическай поэзиятыгар:

Внимает он привычным ухом

Свист,

Марает он единым духом

Лист.

(А.С. Пушкин)

Я лугами иду – ветер свищет в лугах….

…Я лесами иду – звери воют в лесах….

…Я опять во луга – ветер свищет в лугах….

…Я опять во леса – ветер свищет в лесах….

(Н.Некрасов «Песня странника»)

Бары түүр уонна саха хоhооннорун тутуллара синтаксическай ритмическай параллелизм принцибэр төрүттэммит буоланнар, итинник изоколону поэзияҕа туттуу ордук тоҕоостоох, чаастатык түбэhэр. Норуот поэзиятыгар ол хас хардыы ахсын көстөр. Холобур, олоҥхоҕо:

Былыргы дьыл мындаатыгар,

Урукку дьыл уор5атыгар,

Эргэтээҥҥи дьыл эҥээригэр…

Биитэр:

Уолан баранар уулаах,

Охтон баранар мастаах,

Ойон тахсар күннээх…

Таабырыҥҥа:

Бөрө буолбатах буолан баран – улуйар,

Күтэр буолбатах буолан баран – хаhар,

Ыт буолбатах буолан баран – үрэр.

(Баай)

Өс хоhоонугар:

Ойуурдаах куобах охтон биэрбэт,

Дьонноох киhи өлөн биэрбэт.